(odchody zwierzęce)

См. также в других словарях:

• odchody — blp, D. odchodydów «produkty szkodliwe lub zbędne, wydalane przez organizm jako kał i mocz; ekskrementy» Odchody ludzkie, zwierzęce. Nawozić ziemię odchodami …   Słownik języka polskiego

• gnój — m I 1. D. gnoju, blm «stałe i płynne odchody zwierzęce przeważnie zmieszane ze ściółką, podlegające procesom fermentacyjnym, używane do nawożenia gleby; obornik, nawóz» Gnój bydlęcy, koński, ptasi. Nawozić ziemię gnojem. Trząść gnój. 2. DB. a, lm …   Słownik języka polskiego

• łajno — n III, Ms. łajnonie; lm D. łajnojen posp. «odchody zwierzęce (rzadziej ludzkie); kał, gnój» Krowie łajno …   Słownik języka polskiego

• mierzwa — ż IV, CMs. mierzwawie, blm 1. reg. «stargana, zgnieciona słoma, używana najczęściej na ściółkę» Okryć mierzwą ziemniaki w kopcach. 2. reg. «odchody zwierzęce, zwykle zmieszane ze ściółką; naturalny, organiczny nawóz; obornik, gnój» Rozrzucić… …   Słownik języka polskiego

• nawóz — m IV, D. nawózwozu, Ms. nawózwozie; lm M. nawózwozy «substancja zawierająca składniki pokarmowe niezbędne do rozwoju roślin, dostarczana roślinom uprawnym najczęściej do gleby» Nawozy azotowe, fosforowe, potasowe, saletrzane. ∆ Nawóz naturalny… …   Słownik języka polskiego

• pomiot — m IV, D. u, Ms. pomiotocie 1. lm M. y «potomstwo zwierząt pochodzące z jednego miotu» 2. lm M. y «poród u zwierząt wydających na świat kilkoro młodych na raz» 3. blm «kał zwierząt, odchody zwierzęce» …   Słownik języka polskiego

• gnój — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. gnoju, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stałe lub płynne odchody zwierzęce, najczęściej zmieszane ze ściółką; po procesie fermentacji wykorzystywane jako nawóz; obornik :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• łajno — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. łajnonie; lm D. łajnojen {{/stl 8}}{{stl 7}} odchody zwierzęce (niekiedy i ludzkie); kał : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świńskie, krowie łajno. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ekskrement — m IV, D. u, Ms. ekskrementncie; lm M. y zwykle w lm «odchody ludzkie lub zwierzęce; kał, mocz itp.» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• kał — m IV, D. u, Ms. kale, blm «odchody ludzkie lub zwierzęce; ekskrementy» …   Słownik języka polskiego

• stolec — m II, D. stoleclca; lm M. stoleclce, D. stoleclców 1. «odchody ludzkie lub zwierzęce; kał, wypróżnienie, ekskrementy» Płynne, wolne stolce. Regularne stolce. ∆ Zaparcie stolca «zatwardzenie, obstrukcja» 2. daw. «tron, krzesło monarchy, biskupa;… …   Słownik języka polskiego